La NO operación pañal

Bueno, hacía mucho que os debía este post, os pido disculpas por adelantado; pero quería escribirlo después de haber pasado la etapa de pañal y poder escribirlo con perspectiva. Además, pienso que está bien subirlo «fuera de temporada», ya sabéis, cuando no es verano ni mi hija tiene dos años y medio (modo ironía on)

Como en todas mis experiencias sobre la maternidad, esta es una más, mi experiencia. Os cuento cómo lo hemos hecho y los motivos. Espero que os sirvan 😉

Si os acordáis, por allá Julio del año pasado os colgué una foto de Valentina en pañales (que removió mucho) y que dio para hablar tanto sobre la no operación pañal que me prometí escribir un día sobre ello. Además, lo más curioso del tema es que cuando publicaba esa foto, el amore y yo comentábamos «lo verde» que estaba Valentina y el poco interés que mostraba en usar el váter y deshacerse del pañal.

Pues bien, fue colgar la foto y ese mismo finde el amore se fue de despedida de soltero 3 días. No había salido por la puerta que Valentina me dijo: «mama, no quiero el pañal». No me alarmó porque por aquel entonces a menudo nos lo pedía en casa. Supongo que para no tener tanto calor, o estar más cómoda desnuda. Y a menudo, me tocaba recoger los escapes que iba dejando. Cuando al cabo de un rato le dije de ir a merendar y le acerqué el pañal, me repitió que no, que ya no quería el pañal. Yo le dije que nos íbamos a ir fuera, a la calle, que allí no habría lavabo hasta llegar a la cafetería. Y ella que sí, que sí; que estaba convencida y que si tenía pipí me lo iba a pedir.

Y así fue, desde ese mismo día no quiso pañal nunca más. Ni para dormir la siesta. Se negaba en rotundo. Si hubiera querido ponerle el pañal, hubiera sido a la fuerza, cosa que evidentemente no pensábamos hacer. Y así fue como Valentina dejó el pañal, cuando ella se sintió preparada para hacerlo.

Y ahora me diréis: ¿entonces, no hay que hacer nada? ¿Qué se lo saque cuando quiera? ¡Estos padres de ahora que no hacemos nada y que los niños lo tienen que decidir todo!

No. No va por aquí la cosa. Antes de que Valentina decidiera que ya no quería pañal, nosotros le íbamos preguntando, íbamos hablando sobre el tema. «Creo que te has hecho pipí, ¿quieres que lo miremos? Hace mucho rato que no haces pipí, te apetece que lo hagamos en el orinal? Uy, huelo y creo que te has hecho pipí/caca, ¿lo miramos? Un día tu también harás el pipí en el vater»

De una manera muy natural, íbamos «entrando en materia», haciendo evidencia a sus procesos naturales y observando cuál era su respuesta. Observando cómo respondía cuando le preguntábamos, si mostraba interés, si le molestaba cuando tenía el pañal lleno… También es cierto que el hecho de ser verano y de que estuviera más tiempo desnuda hacía que se diera cuenta que hacía pipí y que por lo tanto, empezara a mostrar interés.

Pero tenemos que tener presente que el control de los esfínteres es madurativo y que si el niño no está preparado, no podrá controlarlo. Del mismo modo que no andan, hasta el día que andan; no controlan el pipí hasta que lo marca su calendario madurativo.

«Pero es que es más cómodo en verano» Mmmm… pues sí y no. Primero de todo porque no estamos respetando su madurez, si no que nos estamos adaptando a la climatología y a que en pocos meses empezarán la escuela «y toca» dejar el pañal. Pero también os tengo que decir, según nuestra experiencia que las no rutinas de las vacaciones, no nos ayudaron nada de nada. Además las situaciones de «ahora estamos en la playa, bueno, va, no pasa nada si haces el pipí en la arena… pero ¡no, no! ahora ¡no hagas el pipí en la piscina! Fue un gran lío. De hecho recuerdo que en agosto cuando nos fuimos de vacaciones, después de estar 3 semanas controlando perfectamente todos y cada uno de los pipís, nos fuimos al apartamento de la playa y se pasó 3 días enteros sin hacer NI UNO EN SU SITIO. Fue tal el descontrol que hablamos con ella y aceptó ponerse de nuevo el pañal. Al llegar a casa y volver con la rutina, volvió a ubicarse y el primer día ya nos dijo que no le hacía falta. Así que aunque por la ropa sea una comodidad «cambiar los posibles escapes», la no rutina puede jugar malas pasadas. Este punto es importante, ya que no pasa nada por echar marcha atrás. No pasa nada si probamos, vemos que no, y volvemos a lo de antes. No pasa nada si hay situaciones que lo requieren como un viaje largo, se ponen enfermos o lo que sea. Por ello es importante que no usemos la frase de «ahora eres mayor y por eso no llevas pañal», más que nada por si la cosa no va bien y luego los tenemos que encoger. (modo ironía on de nuevo).

¿Y qué podemos hacer para ayudarles en este proceso? Pues tal y como os he comentado unas líneas más arriba, ir poniendo palabras a todo aquello que va sucediendo y haciéndoles siempre propuestas respetando su opinión. Podemos ir a comprar juntos un orinal, un adaptador, un alzador. Elementos que se hagan suyos y que se vayan familiarizando y jugando. De hecho, aprovecho para comentaros que la fisio nos dijo que por la postura que adoptan lo ideal es que lo niños hagan la caca siempre en el orinal ya que es mucho más fácil y no tienen que forzar y apretar como en el váter.

Tener muchísima paciencia, muchísima. Hay veces que se hace pesado y podemos perder los nervios. Así que vale la pena recordar que no lo hacen adrede, que es madurativo y que tenemos una oportunidad más para acompañarles con respeto y amor en una etapa muy importante para ellos. También a modo de TIP, os puedo compartir algo que a nosotros nos fue muuuuy bien (y es que el tema de la caca nos costó muchísimo más), nos hicimos el KIT que llevábamos a todas partes con: 3 mudas completas, toallitas húmedas y un rollo de bolsas para caca de perro para guardar las prendas sucias. Y por último, si os sentís desbordados, que no controláis la situación, que no sabéis cómo hacerlo: pedid ayuda. Nosotros antes de que naciera Julieta estábamos «cagados» (nunca mejor dicho) y nos fue genial hacer una mini sesión con Miriam Tirado para que nos ayudara con algunas cosas que no acabábamos de controlar. No tengáis miedo de pedir ayuda, de verdad.

Y ya que estoy metida de lleno, aprovecho y os enseño el kit completo que tienen en Abitare Kids (adaptador para el váter, orinal y alzador), en tres colores distintos, a unos precios buenísimos y que os recomiendo tener en casa cuando empecéis a notar que la etapa se acerca. Será una buena manera, sin forzar ni presionar, de empezar a visibilizar lo que está por llegar.

¿Cómo fue vuestra «operación pañal»? ¿Lo recordáis como algo fácil, bonito o complicado?

Post patrocinado por Abitare Kids

18 Comentarios

  1. Clara febrero 28, 2019 - 10:19 am

    Nosaltres amb la Duna va ser molt fàcil i ràpid. Ara al setembre farà els 3 anys. I va deixar d’anar amb bolquer l’estiu passat, primer ho vam provar, perquè cada vegada que feia pipi o caca ens ho deia, però va ser un desastre i li vam tornar a posar, fins que dues setmanes més tard ella ens va dir que volia fer pipi a l’orinal i així va començar, s’ha fet pipi a sobre 3 o 4 vegades des d’aleshores, i casi sempre per haver agafat una rabieta i de l’enfadada s’ha pixat!
    Per dormir, tant migdiada com a la nit en porta, fa poc que ens va dient que no vol el bolquer per fer migdiada, però ho vam provar i se’l va fer a sobre, així que sense presses!
    A veure què tal ens va amb la petita, tot i que encara queda!
    Una abraçada

    Contestar
    1. estoreta febrero 28, 2019 - 12:10 pm

      A nosaltres ens feia por i la veritat es que amb això no hem notat cap diferencia! Anims!!

      Contestar
      1. Maria febrero 28, 2019 - 2:20 pm

        Mi hijo se lo quito antes de los 3 ya que él se viese preparado …En casa si lo controlaba (le costó un pelín)y en la calle no pedía pis aún …. Así que él nos pudiese pis en la calle y estuviese preparado no le quitamos ….Aún para la siesta y noche usa pañal pero no me preocupa ?.Cada niñ@ tiene su madurez así que con paciencia .Se lo quitan ellos no nosotros.

        Contestar
  2. MRO febrero 28, 2019 - 11:51 am

    Mis dos hijos a los 21 meses: el mayor en verano y la peque en invierno puro y duro. Nosotros siempre hemos incentivadola
    OperaciónPañal (sí, para mí es toda una operación!). Meses antes les comoramos un libro donde el personaje pide hacer pipí que lleva posters y pegatinas (sí, nosotros hacemos recompensa) y les pongo directamente en el wc con un reductor. En nuestro caso informamos a la guarde de lp que estamos haciendo así ellos siguen tb el proceso. Pues bien en ambos casos, casualmente , a los 21 m nos dijeron: perobamos ? El mayor fue más rápido, la peque no tanto porque no habla demasido pero ambos lo han conseguido. Con todo lo que yo sí opino es que hay que “enseñarles” sin traumas ni presiones y sí! Paciencia, lavadoras y secadoras ! ?

    Contestar
  3. B febrero 28, 2019 - 11:56 am

    La meva fa un mes que ha fet els 3 i els pipis controladíssims, però la caca és un altre tema… Controlar, controla perfectament, però es nega a utilitzar el WC (en deu haver fet 5 allà en 3 mesos). No la presionem, però no sé què fer per a que superi aquesta «por»! ??‍♀️

    Contestar
    1. estoreta febrero 28, 2019 - 12:09 pm

      A nosaltres ens va passar el mateix i vam demanar ajuda a la Miriam Tirado, i ens va donar pautes que ens van ajudar molt! Tho recomano!

      Contestar
    2. ABC febrero 28, 2019 - 2:58 pm

      Això és molt freqüent. El nostre se l’aguantava fins que li provocaba restrenyiment k al final posant-li el bolquer i massatges la feia però ho pasava malament. Ho vam parlar amb la seva professora i ens va dir «digueu-li va fes-la al wc que li explicarem a la teva professora» i et juro que va funcionar, li va fer molta il·lusió i es va acabar el problema. Ho explico pq no pensava que funcionés ni de conya i pq normalment els consells que em donen no acostumen a funcionar.

      Contestar
    3. Anna febrero 28, 2019 - 3:47 pm

      Al Marcel li va passar el mateix, i no el vam pressionar gens, en unes poques setmanes ell mateix va fer la transició. Per mi de vegades era una mica frustrant, pq és que li durava posat el bolquer 30 segons! Però vam respectar el seu ritme i va anar rodat. Tot acaba arribant!

      Contestar
  4. Laura febrero 28, 2019 - 1:08 pm

    ostres! Em sento molt identificada amb la vostra experiència. A nosaltres ens ha passat més o menys igual, només que com dius, teníem la pressió de començar l’escola molt d’hora (2 anys i algo, és del desembre pobreta) I mentre q el primer estiu els pipis super bé (la caca una altra història) al cap d’un mes de començar l’escola va tenir una regressió. I per sort, l’escola ens va tranquilitzar molt i ens ha donat molt suport. I ens ha dit sempre el que dius tu. Però sempre que ella es sentia insegura per alguna cosa, perdia el control. Aquest any a l’estiu tmb va ser un desmadre, crec que influia que ja hi havia la germana petita a totes hores, per algun lloc havia de sortir, però al començar a l’escola ha millorat moltíssim!

    Contestar
    1. Laia febrero 28, 2019 - 9:35 pm

      La primera paraula que va dir el meu fill va ser CACA, amb això ja et fas una idea ? Amb 11 mesos si s’havia fet caca anava dient: caca, caca. Per nosaltres va ser molt fácil. Va deixar el bloquer de dia ell sol amb 18 mesos. La gibrella la va fer servir molt poc xq de seguida volia WC. Si que hem tingut algun escapament pero poquets. I de nit abans dels dos anys un dia tb em va dir, mama no. I tinc tots els bolquers de tela súper nous.

      Contestar
  5. Bene febrero 28, 2019 - 3:49 pm

    Tengo dos hijas y a punto de llegar la tercera, y estoy totalmente de acuerdo contigo y lo escrito en el post. Mi experiencia ha sido esa con las dos, hemos ido hablando del tema pis y caca con ellas, familiarizandolas, pero fueron ellas cuando estuvieron preparadas las que un día dijeron no quiero pañal mamá y nunca mas. No fue en verano, ni a los dos y medio, sino en el momento que estuvieron preparadas madurativamente.
    Y con mi pequeña lo tengo claro respeto de su proceso!!

    Contestar
  6. Mummystrip marzo 1, 2019 - 9:32 am

    Buff!Este es un tema con el que lo estamos pasando fatal. Mi hijo es de diciembre y se lo tuvimos que quitar a la fuerza. Porque empezaba el colegio. Esto se unió a la llegada de su hermano en diciembre. Y está haciendo un calvario.
    Nos están ayudando desde el centro de psicología, el Dapsy. Es un centro de psicología público que depende de la Seguridad Social. Lo recomiendo a todo el mundo que necesite ayuda.
    Luego cada niño es un mundo. Nosotros ahora escribe lo tenemos controlado y la caca aún no ?

    Contestar
  7. Roser marzo 1, 2019 - 9:39 pm

    Amb el meu fill també va ser molt fàcil. Ja feia mesos que de tant en tant em deia que volia el water com el papa i la mama i ho feia. Poc a poc vàrem veure que per les nits, la major part de nits no en feia gens, es despertava completament sec.
    Va arribar la calor i com que retenia moltes hores el pipi, quan en feia, si no li canviavem immediatament el bolquer se li escaldava el cul. Així que vam decidir treure-li per casa, dient-li sempre que si se li escapava no passava res, recordant-li de tant en tant si tenia ganes, i la veritat es que ben poc vaig haver de fregar, ho controlava molt bé.
    Suposo que se’n va adonar que era més cómode, i als pocs dies em va dir: no vull bolquer! Durant un mes o així li posàvem per dormir, però ben aviat, suposo que perquè li feia calor em va dir que no volia bolquer per dormir. No podia obligar-lo, tot i que al cap d’una setmana marxàvem de vacances de càmping i em temia el pitjor. Doncs una meravella! Ni un escapament.
    No m’imaginava que resultes tan fàcil. Ni tan sols tenia decidit treure-li a l’estiu, però estava tan preparat, que tot va anar rodat.

    Contestar
  8. Paula marzo 19, 2019 - 10:21 pm

    Hola: en nuestro caso mi hijo cumple los años en septiembre. En agosto, antes de cumplir los dos, mi hermana le compró un orinal y en varias ocasiones le ofreció hacer pipi ahi y el accedió. Desde agosto hasta marzo de este año, casi 7 meses después, el orinal ha estado en casa, siempre presente. Se lo hemos ofrecido, sin forzar, solo como opción. Cuando vimos que estaba bastante mas preparado, fuimos a comprar calzoncillos, lee explicamos que era y el los eligió. Pero aún paso un mes más hasta que En febrero, él se despertó un dia y me dijo que no queria pañal….asi que, fuera pañal. Si que es verdad que el primer dia tuvo algún escape. Se pone a jugar y se le olvida hacer pipi…, pero puedo contar con los dedos de una mano los escapes. Por la noche le ponemos pañal, porque no lo controla. pero se lo tenemos que poner dormido porque sino sería imposible colocarle un pañal. Él lo tenía claro, pañal no.

    Contestar
  9. Cristina marzo 21, 2019 - 6:26 am

    Trobo molt encertat el post, tot i que la meva filla no tinc clar si va ser maduratiu o a voluntat ??, va dir a l’estiu q s’el volia treure i després que no, que volia fer-ho amb seva professora a l’escoleta, i super convençuda, i això vam fer, després de plor i adaptacions dels mes petits, a l’octubre bolquet fora ??

    Contestar
  10. Paula (LittleRevolution) abril 9, 2019 - 2:40 pm

    Quin post tant necessari! Sovint vivim només pendents del que ens diuen, del que ens venen… «s’ha de treure el bolquer a l’impàs cap a P3, i a l’estiu molt millor». Millor per qui? Pels adults, evidentment. Perquè si escoltem els infants, com comentes en aquesta entrada, cadascú trobarà el seu moment i la seva forma.
    Gràcies per compartir!

    Contestar
  11. Pili julio 11, 2019 - 3:54 pm

    Estamos en ello justo ahora! No quiere el pañal, le molesta, pero se hace pipi en cualquier sitio….a veces también en wc o orinal! Llevamos 4 dias, antes habíamos hablamo mucho, nos acampañaba a nosotros y cuando hacía pipi/caca en pañal le preguntabamos para que fuera consciente de lo que estaba haciendo! Ahora nos hemos venido de caamping, quizas sea más difícil o más fácil, no lo sé! Lo iremos viendo y por su puesto resprtando sus tiempos!?

    Contestar
  12. Eli septiembre 26, 2020 - 9:36 am

    Acabo de leer el post a través del tu Instagram. Muchas gracias, muy interesante y necesario.
    Cada peque es un mundo. La nuestra tiene 3 añitos y no quiere orinal ni lavabo, cuando tiene pipi pide el pañal, y luego se lo quita. Para dormir aguanta toda la noche, y las siestas igual, nada de nada.
    Le vamos diciendo que un día haremos el pipi y la vida en el orinal, que cuando ella quiera..
    Alguna recomendación de algún cuento sobre el tema?
    Merci bunica!

    Contestar

Deja un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.